Oznaczanie drzew w stanie bezlistnym

Wiosna już coraz bliżej - ostatnia szansa, aby poobserwować drzewa zanim pojawią się na nich liście.

Oto kilka praktycznych wskazówek, w jaki sposób możesz stwierdzić, z którym to przedstawicielem drzew masz do czynienia:

1. zwróć uwagę na kształt korony – po opadnięciu liści widać go wyraźnie, a poszczególne gatunki bardzo się nim  różnią

2. przyjrzyj się uważnie korze – co ciekawe jej struktura i barwa bardzo wyraźnie zmienia się z wiekiem drzewa – u młodych osobników najczęściej jest gładka a charakterystyczny dla konkretnego gatunku wygląd przybiera dopiero u starszych osobników

3. najwięcej informacji dostarczają pędy – tutaj zwróć uwagę na takie cechy jak:

- włoski,

- kolce (można je bez trudu odłamać – jak u róży),

- ciernie (są zdrewniałe i bardzo trudno je odłamać, np. u głogu)

- przetchlinki – to jasne plamki na korze pędów (umożliwiają roślinom wymianę gazową)

- blizny liściowe – miejsca po odrzuconym jesienią liściu – tutaj ważną cechą charakterystyczną są ślady po wiązkach przewodzących, widoczne w postaci drobnych punktów lub kresek

- pąki – zawierają zawiązki pędów, liści i kwiatów – niezbędne dla “odrodzenia się” rośliny wiosną. Są bardzo ważną cechą pomocną w identyfikacji gatunku. Zwróć uwagę na:

*pąk wierzchołkowy – umiejscowiony – jak wskazuje nazwa – na wierzchołku pędu – u niektórych roślin (np. lilak pospolity, zwany bzem) nie występuje – na końcu pędu znajdują się pąki boczne

*ułożenie pąków bocznych na pędzie – mogą być one naprzeciwległe – skupione są po dwa i położone naprzeciw siebie (np. lilak – na drugim zdjęciu) lub skrętoległe – pąki występują pojedynczo i są przesunięte względem siebie (np. lipa – na trzecim zdjęciu)

*łuski pąków – ochraniają pąk przed zgubnym wpływem zimy - ich wygląd i liczba są charakterystyczne dla gatunku

 

Podsumowując: od ogółu do szczegółu! Najpierw przyjrzyj się drzewu, a potem pędom i pąkom. Wbrew pozorom, bardzo różnią się od siebie.